شاید باور نکنید ولی کمرویی در حد مناسب می‌تواند به تکامل کودک کمک کند. گرچه بلعکس می‌تواند باعث نارسایی ذهنی و رفتاری او شود، این بستگی به برخورد شما با کودک خجالتی دارد.
شاید این عجیب باشد، که فرض کنیم کمرویی می‌تواند کمک‌کننده باشد، اما واقعاً این گونه است. کمرویی و خجالتی بودن البته اگر در حد مناسبی باشد، یک ویژگی شخصیتی است و عیب محسوب نمی‌شود. معمولاً جذاب‌ترین اشخاص خجالتی هستند، افراد خجالتی بیشتر ترجیح می‌دهند که شنوندگان خوبی باشند و همین باعث جذابیت شخصیت آنان می‌شود. خجالتی بودن گاهی به دلیل شخصیت درونگرای افراد است و این چیزی است که فرد با آن متولد می‌شود و انکار یا مبارزه با آن مشکلی را حل نمی‌کند.
اما آیا این سخن به این معنی است که ما باید بپذیریم کودکمان خجالتی است و هیچ کاری برای کاهش کمرویی او انجام ندهیم؟

خیر این گونه نیست، کمرویی کودک اگر شدید باشد، می‌تواند باعث مختل شدن زندگی او و خانواده‌اش شود و تاثیرات جبران‌ناپذیری بر روی شخصیت او در دوران بزرگسالی خواهد داشت. پس چاره کار چیست؟ چگونه باید با کودک خجالتی برخورد کنیم؟

پنهان شدن پشت حجاب کودک خجالتی

برخی از کودکان پشت برچسب خجالتی بودن پنهان می‌شوند؛ چرا که نمی‌خواهند شخصیتی را که دوست ندارند، بروز دهند. در واقع آنها از خجالتی بودن به عنوان یک سپر محافظ استفاده می‌کنند. کودک کمرو می‌تواند از خجالتی بودن به عنوان مانعی برای تلاش بیشتر و بهانه‌ای برای پیشرفت نکردن استفاده کند. از این نظر کمرویی یک نارسایی محسوب می‌شود و باعث پایین آوردن عزت نفس اجتماعی آنها می‌شود.
معمولاً قبل از دو سالگی رفتار کودکان غیر ارادی است و بین سنین دو تا چهار سالگی کودکان مرحله دوم اضطراب بیگانه را پشت سر می‌گذارند؛ زیرا از افرادی که نمی‌شناسند، می‌ترسند.

به کودک خود محبت کنید

توجه داشته باشید که کودکان کمرو بسیار حساس بوده و در ضمن از دیگران گریزان هستند. به همین دلیل به محبت و توجه بیشتری احتیاج دارند؛ کودک شما باید بداند که همیشه آغوشی گرم پذیرای او است، همین باعث می‌شود که کمتر در موقعیت‌های غریبه و نا آشنا احساس اضطراب کند.

هر چه بیشتر کودک را به سمت خود بکشید، او عقب‌تر می‌رود

همه دوست دارند به کودک کمرو کمک کنند. اما مراقب باشید هر چه بیشتر سعی کنید که با کودک خجالتی ارتباط برقرار کنید، او بیشتر در خود فرو می‌رود. نمی‌توان به زور کودک کمرو را وادار به انجام کاری کرد بلکه باید شرایط محیطی را به گونه‌ای مهیا کرد که شخصیت اجتماعی کودک بتواند به صورت طبیعی رشد کند. هرگز در مقابل دیگران برچسب خجالتی بودن به کودکتان نزنید، این کار باعث می‌شود که کودکتان بیشتر احساس خجالتی بودن کند. مراقب باشید برچسب‌زدن به کودکان در نحوه برخورد دیگران با آنها تاثیر می‌گذارد، دیگران احساس می‌کنند که حتماً باید به یک کودک خجالتی کمک کنند.

کودکتان را در موقعیت انجام شده قرار ندهید

هرگز به صورت ناگهانی از کودکتان نخواهید که برای دیگران شعر بخواند یا حرکات ورزشی انجام دهد، این کار باعث مضطرب شدن او می‌شود. حتی اگر قصد انجام چنین کاری دارید از قبل با او هماهنگ کنید تا خودش را آماده کند. البته توصیه می‌شود در صورتی که احساس می‌کنید کودکتان استعداد خاصی دارد ابتدا از او بخواهید در جمع خانوادگی هنرنمایی کند تا کم‌کم عادت کرده و بر اضطرابش غلبه کند.

مادر برونگرا و کودک درونگرا

متاسفانه همیشه اشخاص برونگرا نمی‌توانند اشخاص درونگرا را درک کنند. بیشتر اوقات کودک کمرو و خجالتی مادر برونگرا و اجتماعی دارد، به همین دلیل این مادر قادر به درک شخصیت فرزندش نیست و این آغاز مشکلات است. این مادر فکر می‌کند چون کودکش مثل او نیست حتماً مریض است، بنابراین سعی می‌کند به زور کودکش را وادار به معاشرت کند. این گونه مادران باید متوجه باشند که باید با روش‌های صحیح با کودکشان رفتار کنند و کم کم به کمک روانشناسان از شدت کمرویی آنها کم کنند.

جمع‌بندی

امیدواریم روزی برسد که والدین از دیدگاه درستی به مقوله کمرو بودن کودکانشان نگاه کنند و با روش‌هایی صحیح سعی در درمان آن داشته باشند. زیرا همان طور که عدم درمان کمرویی شدید می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری تا پایان عمر داشته باشد و مانع از پیشرفت واقعی فرد شود، درک نادرست این خصوصیت کودک نیز می‌تواند ضربه‌های سختی به شخصیت و اعتماد به نفس کودک وارد کند.